SPOŻYCIE W POLSCE

Z bilansów Głównego Urzędu Statystycznego wynika, że w latach 1999 – 2003 ogólne spożycie cukru w kraju w przeliczeniu na 1 mieszkańca wynosiło przeciętnie 41,7 kg.

W Unii Europejskiej wskaźnik ten jest niższy, w 1999 r. wynosił 38,8 kg, a w tym 29,9 kg w Grecji, 35,8 kg w Niemczech, 36,4 kg we Francji, 42,4 kg w Szwecji.
Badania GUS w wybranych gospodarstwach domowych wskazują, że w latach 1999 – 2003 spożycie cukru w formie bezpośredniej wynosiło przeciętnie 21,3 kg na 1 osobę i wykazywało tendencję malejącą w porównaniu z początkiem lat dziewięćdziesiątych. Równocześnie zwiększało się spożycie cukru w produktach przetworzonych, takich jak czekolada, wyroby cukiernicze i ciastkarskie. Elastyczność dochodowa popytu na cukier była zdecydowanie niska, niższa od elastyczności popytu na czekoladę i wyroby cukiernicze.
Badania Instytutu Ekonomiki Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej wskazują, że w latach produkcyjnych 1998/1999 – 2002/2003 (od 1 października do 30 września) produkcja cukru (w przeliczeniu na cukier biały) wynosiła przeciętnie ok. 1,9 mln ton, a spożycie – ok. 1,6 mln ton.

Krajowe zużycie (spożycie) cukru, stanowiące 1.590 tys. ton, obejmowało następujące dziedziny:

• spożycie bezpośrednie przez ludność w gospodarstwach domowych i zakładach żywienia zbiorowego – 58%

• zużycie w przetwórstwie spożywczym – 38%,

• zużycie w pszczelarstwie i przetwórstwie niespożywczym – 3%,

• inne niezidentyfikowane zużycie (np. sprzedaż przygraniczna dla obcokrajowców) – 1%.